CHRONISCHE HOOFDPIJN

CHRONISCHE HOOFDPIJN ALS RESULTAAT VAN HET OVERMATIG GEBRUIK VAN PIJNSTILLERS

Chronische hoofdpijn is in vele gevallen het resultaat van het overmatig gebruik van geneesmiddelen tegen… hoofdpijn. Vooral van pijnstillers met paracetamol als belangrijkste ingrediënt of van specifieke geneesmiddelen tegen migraine waaronder triptanen of ergotamine. Het nemen van drie van deze geneesmiddelen per week is al teveel
Gebruik je dagelijks meer dan vijf cafeïnehoudende dranken zoals koffie, thee, frisdranken en chocolade? Dat vergroot je risico op chronische hoofdpijn aanzienlijk. Hoofdpijn wordt meestal bestreden met zelfmedicatie. Dat zijn hoofdzakelijk pijnstillers
met paracetamol die zonder doktersvoorschrift verkrijgbaar zijn. Dat heeft een dubbel effect. Als deze patiënten van hun hoofdpijn verlost zijn, nemen ze deze pijnstillers preventief verder. Dat zorgt al vlug voor gewenning. Stop je met het innemen van deze pijnstillers, dan resulteert dit op zijn beurt in ontwenningshoofdpijn. Op die manier komt men al vlug in een vicieuze cirkel terecht die alleen nog met de eerder gebruikte pijnstillers en/of cafeïnehoudende dranken is te onderdrukken.

Erg uiteenlopende klachten

Deze chronische hoofdpijn kent geen vast patroon. Je kunt er al ’s morgens van bij het ontwaken last van hebben. Anderen worden er ’s nachts wakker van. De pijn neemt toe bij iedere lichamelijke of geestelijke inspanning sterk toe. Dergelijke hoofdpijn gaat in vele gevallen gepaard met misselijkheid, braken, vermoeidheid en chronische vermoeidheid, misselijkheid, irritatie, prikkelbaarheid, ernstige concentratiestoornissen angst en depressie.

Onmiddellijk stoppen met gebruikte medicatie
Om van deze chronische hoofdpijn als gevolg van het overmatig gebruik van geneesmiddelen te doorbreken, kun je best onmiddellijk het gebruik ervan stopzetten. De vicieuze cirkel waarin de patiënt gekomen is, moet doorbroken worden. Dit kan vooral de eerste drie weken voor nog meer hoofdpijn zorgen als afkick verschijnsel. Dat is meestal zo erg dat de patiënt gedurende deze periode zelfs niet meer in staat is om zijn/haar dagelijkse activiteiten verder te zetten.